اولین ترکیب لیورپول در تاریخ لیگ برتر الان کجا هستند؟

دیوید باروز

باروز یک مدافع چپ بود که در سال 1988 از وست بروم آمد، نزدیک به 200 بازی برای قرمزها انجام داد و یکی از معدود بازیکنانی است که هم برای لیورپول و هم اورتون در لیگ برتر بازی کرده است.

او همچنین در تیم هایی مانند وستهم، کاونتری، بیرمنگام و شفیلد ونزدی بازی کرد تا اینکه در سال 2003 به دلیل مصدومیت بازنشسته شد.

او اکنون در دوردون فرانسه زندگی می کند، جایی که او و همسرش املاک را برای تعطیلات به مسافران اجاره می دهند.

استیو نیکول

نیکول همه کاره، یکی از بزرگان تمام دوران لیورپول، بیش از 450 بازی برای قرمزها انجام داد و هشت افتخار بزرگ را به دست آورد و همچنین در سال 1989 به عنوان بهترین فوتبالیست سال انتخاب شد.

او در سال 1995 راهی ناتس کانتی شد و بعداً برای شفیلد ونزدی، وست بروم و دانکاستر بازی کرد و سپس در سال 1999 به ایالات متحده نقل مکان کرد.

در آنجا، او یک حرفه مربیگری بسیار موفق را رقم زد و نه سال را در MLS با تیم نیو انگلند گذراند، جایی که او قهرمان سوپرلیگا آمریکای شمالی و جام آزاد آمریکا شد. او اکنون به عنوان کارشناس تلویزیونی برای ESPN کار می کند.

رونی ویلان

ویلان یکی دیگر از بزرگان لیورپول در دهه 1980است، که به خاطر جاه طلبی برای رسیدن به اهداف بزرگ شناخته شده می شود، نزدیک به 500 بازی برای قرمزها انجام داد و بیش از 80 بار کاپیتان قرمزها بود.

او دوران حرفه ای خود را با ساوتند یونایتد به پایان رساند، جایی که یک فصل را به عنوان بازیکن-مربی گذراند، قبل از اینکه به طور تمام وقت حرفه مربی گری را آغاز کند. او سپس با هدایت تیم پانیونیوس در یونان، موفق شد آنها را به مرحله یک چهارم نهایی جام برندگان جام اروپا هدایت کند،همچنین وی هدایت آپولون لیماسول و المپیک نیکوزیا در قبرس را در کارنامه خود دارد.

اکنون می توان او را به طور مرتب در LFCTV، کانال تلویزیونی داخلی لیورپول پیدا کرد.

مارک رایت

رایت یکی از ستاره‌های جام جهانی 1990 انگلیسبود،وی در پست مدافع میانی بازی میکرد، رایت در تابستان 1991 از دربی به خدمت گرفته شد و کاپیتان قرمزها در اولین فصل حضورش در مرسی ساید در جام حذفی انگلیس شد.

پس از آن مصدومیت‌ها مانع از درخشش او شدند، اگرچه او زیر نظر جانشین سونس، یعنی روی ایوانز فوق‌العاده بازی کرد ولی در سال 1998 در سن 34 سالگی مجبور به بازنشستگی شد.

او به مدیریت رفت و از دوران بازی با ساوتپورت، آکسفورد یونایتد و پیتربورو، و همچنین سه دوره جداگانه با چستر و یک مسابقه کوتاه با لباس مالت، فلوریانا لذت برد.

رایت مرتباً در LFCTV و مدار سخنرانی بعد از شام ظاهر می شود، اما به دور از فوتبال، او و همسرش سو،در کارهای اجتماعی برای آموزش سرپرستان خانواده هستند و از طریق یک سری کمپین ها و جمع آوری کمک های مالی با همکاران مراقبت از خانواده، برای افزایش آگاهی در مورد این موضوع بسیار کار کرده اند.

دین ساندرز

پسر روی، مدافع سابق لیورپول، ساندرز با ورود از دربی کانتی در سال 1991 با 2.9 میلیون پوند (3.3 میلیون دلار) رکورد خرید قرمزها را به خود اختصاص داد.

او با وجود به ثمر رساندن 23 گل در تمام مسابقات، تنها یک فصل کامل را با باشگاه سپری کرد و اندکی پس از شروع فصل 93-1992 به استون ویلا فروخته شد.

مرد ولزی با ویلا به موفقیت دست یافت و بعداً با گراهام سونس در گالاتاسرای، بنفیکا و به عنوان مربی تیم اصلی با بلکبرن و نیوکاسل دوباره همکاری نمود.

او شغل مدیریتی خود را با بازیکنانی مانند راکسام، دانکاستر، وولوز، کرولی و چسترفیلد آغاز کرد و تا زمانی که در سال 2019 به دلیل عدم انجام تست تنفسی کنار جاده‌ای پس از توقف به ظن رانندگی در حالت مستی متوقف شده بود، تا زمانی که در سال 2019 به زندان افتاد، در کاردانی کار کرد.

حکم زندان او در دادگاه تجدید نظر لغو شد و در عوض به تعلیق، 30 ماه محرومیت از رانندگی و 200 ساعت خدمات اجتماعی محکوم شد.

پل استوارت

استوارت، دومین بازیکن اولیه قرمزها مقابل فارست، با قراردادی 2.3 میلیون پوندی (2.6 میلیون دلار) از تاتنهام به خدمت گرفت اما نتوانست شکل بازی را که در وایت هارت لین نشان داده بود، یا قبل از آن در منچسترسیتی و بلکپول نمایش میداد، بازسازی کند.

او پس از یک سری دوره های قرضی و تنها 42 بازی، در سال 1996 باشگاه را برای همیشه ترک کرد و به ساندرلند پیوست. او بعدها برای استوک سیتی و ورکینگتون بازی کرد.

در سال 2016، او فاش کرد که به عنوان یک فوتبالیست جوان قربانی آزار جنسی بوده است و در طول دوران حرفه‌ای‌اش او را به سمت مشروبات الکلی و مواد مخدر سوق داده است.

زندگی‌نامه او با نام «آسیب دیده» در سال 2017 منتشر شد و از آن زمان با یک شرکت آموزشی آنلاین به نام «تمرینات سرعت بالا» کار کرده است تا دوره‌ای رایگان برای مربیان ورزشی و والدین ایجاد کند تا به آنها کمک کند علائم سوء استفاده را شناسایی و گزارش کنند.

ایان راش

راش، بهترین گلزن تاریخ لیورپول، 346 بار در 660 بازی در دو دوره بازی با قرمزها بین سال‌های 1980 تا 1996، گلزنی کرد و تا به امروز در نقش سفیر در باشگاه حضور دارد.

میراث او در آنفیلد برای همیشه تضمین خواهد شد. او رکورددار گلزن تمام دوران در بازی های دربی مرسی ساید است، در سه فینال جام حذفی مجزا گلزنی کرد و 14 افتخار بزرگ کسب کرد و همچنین به عنوان بهترین بازیکن سال PFA، بهترین بازیکن سال و برنده جایزه کفش طلای اروپا در سال 1984 شناخته شد.

مارک والترز

والترز، وینگر مرکوریال مورد علاقه سونس، در سال 1991 از رنجرز به آنفیلد آورده شد و اغلب در تیمی که تا حد زیادی مشکل داشت، الهام بخش بود.

او سرانجام در سال 1996 به دلیل حضور قرضی در استوک و ولوز به ساوتهمپتون رفت و پس از تولد 40 سالگی خود در فوتبال غیر لیگ بازی کرد.

او بعداً به عنوان مربی جوانان با باشگاه استون ویلا و مربیگری در مدارس به نمایندگی از اتحادیه فوتبال در حالی که در توسعه املاک کار می کرد همکاری نمود.

در سال 2021، او یک مستند در بی‌بی‌سی منتشر کرد که در آن به بررسی تاریخ فوتبالیست‌های سیاهپوست در اسکاتلند می‌پردازد، و به جزئیات تجربه‌اش از نژادپرستی در حین بازی زیر نظر سونس برای رنجرز می‌پردازد.

مایکل توماس

شروری که از نظر لیورپولیها تبدیل به یک قهرمان شد. توماس در آرسنال گلی را به ثمر رساند که در بازی آخر فصل 1988-1989 عنوان قهرمانی را به شکلی دراماتیک از قرمزها ربود، اما کمی بیش از دو سال بعد در آنفیلد حضور داشت و سونس وی را با مبلغ 1.5 میلیون پوند (1.7 دلار) به خدمت گرفت.

او با یک گل تماشایی در فینال جام حذفی 1992 خود را مورد علاقه هواداران جدیدش قرار داد و پس از آن به بازیکنی خوب تبدیل شد و 163 بازی انجام داد قبل از اینکه در سال 1998 به سونس در بنفیکا بپیوندد.

توماس در حال حاضر 55 ساله به لیورپول بازگشته است، با شرکتش، فونیکس اسپورت و گروه رسانه، که با آکادمی قرمزها همکاری می کند تا یک شراکت نوآورانه را راه اندازی کند که دوره های آموزشی و آموزشی کاملاً پرداختی را به بازیکنان فعلی و سابق ارائه می دهد. کمک به آنها در یافتن مسیرهای جدید در صورت پایان یافتن دوران بازی. توماس در آکادمی لیورپول کار می کند و بازیکنان 10 تا 14 ساله را راهنمایی می کند.

مایک هوپر

دروازه بان موی زنجبیلی که با نام مستعار «هوپرمن»، دارای مدرک ادبیات انگلیسی بود و پرنده نگری را جزو سرگرمی های خود می دانست، پس از امضای قرارداد از ورکسام در سال 1985، هشت سال را در لیورپول گذراند.

او قبل از پیوستن به نیوکاسل در سال 1993، در مجموع 73 بازی برای قرمزها انجام داد. او سه سال بعد بازنشسته شد، با این حال، تنها 32 سال داشت و از آن زمان گزارش شده است که به عنوان دربان کلوپ شبانه کار کرده است.

او در اولین بازی قرمزها در لیگ برتر بازیکن تعویضی بود.

استیو مک منمن

یکی از بهترین و دست کم گرفته‌شده‌ترین بازیکنانی که نماینده قرمزها در دوران لیگ برتر بوده است، مک منمن بین سال‌های 1990 تا 1999 بیش از 350 بازی برای لیورپول انجام داد و سپس با انتقالی آزاد به رئال مادرید پیوست.

در آنجا، او به لوس بلانکوس کمک کرد تا دو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را کسب کند و در فینال سال 2000 مقابل والنسیا در پاریس گلزنی کرد. او کار خود را در انگلیس با منچسترسیتی به پایان رساند و اکنون مفسر و کارشناس BT Sport است، در حالی که به طور منظم با آکادمی قرمزها به عنوان مربی کار می کند.

او در آن بازی مقابل فارست در نیمه دوم جایگزین راش شد.

رونی روزنتال

راکت رونی روزنتال، بازیکن ملی پوش اسرائیلی بود ،روزنتال در بهار 1990 از استاندارد لیژ وارد آنفیلد شد و تاثیری فوری گذاشت و در اولین بازی کامل خود هت تریک عالی با– پای راست، پای چپ، ضربه سر – به ثمر رساند و به قرمزها کمک کرد قهرمان لیگ شوند.وی با 7 گل در 8 بازی اول خود نقش مهمی در قهرمانی آن فصل تیم لیورپول داشت .

او هرگز نتوانست دوباره این درخشش خود را تکرار کند، اگرچه در دربی مرسی ساید یک گل به یاد ماندنی در دقایق آخر به ثمر رساند، روزنتال را بیشتر به خاطر از دست دادن موقعیت های قابل توجه مقابل استون ویلا در سال 1992 به یاد می‌آوریم.

او در سال 1994 به تاتنهام پیوست، دوران بازی خود را در واتفورد به پایان رساند و اکنون به عنوان مشاور فوتبال کار می کند.