احسان قهاری؛ لعنت به تو رباط صلیبی…/ نقش اعداد در سرنوشت یک پدیده

به گزارش اهل ورزش، احسان قهاری روز ۲۷ خرداد ۱۳۷۷ در قائم‌شهربه دنیا آمد.  بچه محل محمد عباس زاده و رفیق فابریک او از همان محله ملاکلا درخشش را شروع کرد. در شهری که پایتخت استعداد در رشته‌های مختلف ورزشی است و پسرها یا کشتی گیر می‌شوند یا فوتبالیست! و احسان دومی‌را انتخاب کرد.

احسان فرزند سوم خانواده بود و برادر بزرگترش مثل پدر در شروع نوجوانی قید فوتبال را زد و در جوانی وارد بازار کار شد. پدر این خانواده شغل آزاد دارد و احسان تنها عضوی شد که به سمت ورزش حرفه ای رفت.

قهاری که با نساجی مازندران قهرمان جام حذفی در فصل ۰۱–۱۴۰۰ شده مدافع جوانی بود که از ابتدای حضور در ترکیب اصلی نساجی نوید یک ستاره ملی را می‌داد. او یک مدافع رونده و مدرن بود که در حمله و دفاع به یک اندازه موثر بازی می‌کرد اما در حالی که همه منتظر پیوستنش به یکی از دو تیم بزرگ تهران و پوشیدن لباس تیم ملی بودند، با یک مصدومیت سنگین خانه نشین شد و روند پیشرفتش مختل…

قهاری فوتبال را از محله و مدرسه آغاز کرد. خیلی زود همه متوجه استعدادش می‌شدند و طولی نکشید که سر از آکادمی‌پرسپولیس قائمشهر درآورد. تیمی که در این شهر به شدت ورزشی همیشه زیر سایه بزرگ و بلند نساجی بوده و با توجه به محبوبیت نساجی به عنوان سمبل فوتبال مازندران، تا همیشه نیز می‌ماند.

پرسپولیس نامی است که در شهرهای مختلف این استان زیاد شنیده می‌شود. تعدادی از نامدارترین ستاره‌های پرسپولیس تهران کارشان را از همین تیمها شروع کردند، مثل سهراب انتظاری یا مهرداد اولادی که با درخشش در همین تیمها چشم بزرگان پایتخت را گرفته و مستقیم به پرسپولیس تهران آمدند.

در مازندران تمام فوتبالیست‌ها دوست دارند روزی به پیراهن نساجی برسند و قهاری هم از این قاعده مستثنی نبود. او با نوجوانان پرسپولیس قائمشهر شروع کرد و در جستجوی رویاهایش به تهران آمد تا در مقطع جوانان پیراهن پرسپولیس پایتخت را به تن کند. او هنوزاز نظر سنی می‌توانست برای جوانان بازی کند که به سطح امیدها رفت.

در فوتبال پایه تهران -به عنوان بالاترین و پرامکانات ترین لیگ پایه در کشور-  دو باشگاه باامکانات خودروساز یعنی پیکان و سایپا حکم استقلال و پرسپولیس را در لیگ برتر دارند که هر بازیکنی برای پیشرفت و رسیدن به رده بزرگسالان پیراهن این دو را به تن می‌کند.

قهاری پس از امیدهای پرسپولیس به امیدهای سایپا آمد و هنوز ۱۹ ساله نشده بود که مالکان بخش خصوصی در فوتبال شروع به سرمایه گزاری در رده‌های پایه کرده و مالک وقت نساجی هم تصمیم به هزینه کردن در رده امیدها گرفت.

نساجی می‌خواست با یک تیر دو نشان بزند، هم در لیگ تازه به راه افتاده کشوری امیدها با نام نساجی سودای بزرگی داشت و هم به چشم پشتوانه سازی برای تیم بزرگسالان نگاه می‌کرد. به این ترتیب بهار ۱۳۹۶ قهاری به زادگاهش برگشت تا پیراهن امیدهای نساجی را به تن کند.

لیگ آزادگان ۱۳۹۶-۹۷ برای نساجی و همه بازیکنان مازندرانی لیگ برتر حال و هوای دیگری داشت. نساجی با آوردن جواد نکونام سودای رسیدن به آرزوی دیرینه را اجرایی و تابستان ۱۳۹۷ با یک جشن سراسری در شمال همراه شد. نساجی در بازی آخر لیگ یک در تهران و در حضور خیلی از ستاره‌های مازندرانی تیم ملی و پرسپولیس و استقلال، با اقتدار برد و راهی لیگ برتر شد.

جواد نکونام تیمی‌برای ماندن در لیگ برتر بست. فصل هجدهم لیگ حرفه ای (۹۷-۹۸) برای اولین بار پس از ۲۴ سال نساجی را در سطح اول فوتبال داشت و در کنار بازیکنان نامدار، چند جوان با استعداد هم از تیم امید بودند که با بزرگان تمرین می‌کردند. البته نکونام به آنها بازی نمی‌داد اما وقتی دور برگشت با «مجید جلالی» آغاز شد، احسان قهاری یکی از همین جوانان بود که فرصت بازی در لیگ برتر را پیدا کرد.

هفته آخر لیگ ۱۸ برابر پیکان، پنجشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ احسان در حالی که ۲۰ سال و ۱۱ ماه سن داشت، برای اولین بار در لیگ برتر بازی کرد. او با شماره ۹۹ در ترکیب اصلی بود و تیمش ۲-۰ برد اما دقیقه ۹۰ دومین اخراجی نساجی لقب گرفت که بازی و فصل را ۹ نفره تمام کردند!

یعنی قهاری که حالا در آخرین بازی لیگ برتری در هفته دهم لیگ ۲۴ با لباس آلومینیوم برابر سپاهان اخراج شد، از اولین حضور در لیگ برتر بازی را با طعم کارت قرمز تجربه کرد!

لیگ نوزدهم  با مهاجری برای احسان شروع شد و دور رفت تنها یک دقیقه به او برابر پارس جم بازی رسید اما دور برگشت تا هفته ۲۰ با شماره ۲۲ فیکس و کامل بازی کرد. یک پاس گل برابر سایپا داد و دو اخطار گرفت و هر روز درخشان تر از دیروز ظاهر می‌شد و صحبت از پیشنهادات تیمهای بزرگ به پدیده جوان نساجی بود اما…

وقتی محمود فکری از هفته ۲۱ آمد، او دیگر بازی نکرد. سرنوشت با او سر سازگاری نداشت. او هفته ۲۱ برابر ماشین سازی از دقیقه ۷۴ به میدان آمد و سپس در یک صحنه قبل هفته ۲۲ مصدوم و شماره ۲۲ رباط صلیبی پاره کرد تا روند رشد و پیشرفتش در ۲۲ سالگی متوقف شود. عجب داستانی داشت این شماره ۲۲ برای قهاری!

لیگ بیستم (۹۹-۰۰) هم برای احسان که حالا شماره ۲ را داشت، از دور برگشت و با آمدن مجید جلالی شروع شد. او دو بازی برای جلالی کرد اما ساکت الهامی‌از هفته ۱۸ آمد و احسان هم که برای بازگشت به میادین عجله کرده بود، تنها ۱۰۳ دقیقه در این فصل در ۵ بازی به دستور ساکت در زمین بود که حاصلی هم نداشت…

در لیگ ۲۱ ساکت تا هفته ۷ به او استراحت داد اما پس از آن نیز هرگاه به میدان فرستادش، نتیجه نگرفت. از آن ستاره درخشان تنها سایه ای مانده بود! دوباره چند ماه خانه نشینی و اواخر فصل هم که برگشت تنها ۴ بازی فرصت یافت، یک بار در ترکیب که تعویض شد و جمعا ۱۱۹ دقیقه بدون هیچ نتیجه ای….

دیگر کم کم خیلی‌ها می‌گفتند از او فوتبالیست در نمی‌آید. تابستان ۱۴۰۱ حمید مطهری برای آخرین بار در نساجی به او فرصت داد. در خود شهر و باشگاه منتقدانش روز به روز بیشتر می‌شدند که او تمرکزی روی فوتبال ندارد. دور رفت هفته اول و سوم دو بار به میدان آمد و بعد ۱۹ دقیقه دوباره مصدوم شد! دور برگشت اما ۱۱ بازی کرد و دوباره به ترکیب اصلی هم رسید اما نساجی نتیجه نمی‌گرفت. مطهری اخراج شد تا پرونده قهاری در نساجی هم بسته شود.

او که در روزهای اوج و قبل اولین مصدومیت در مورد آمدن فکری گفته بود: «تیم ما بعد از بردی که در برابر ماشین‌سازی با نخستین حضور آقای فکری بدست آورد، شرایط خوبی به لحاظ روحی و انگیزشی پیدا کرد. قطعاً این تعطیلی در روند رو به جلوی ما خلل ایجاد کرد اما تمام سعی‌مان را انجام می‌دهیم تا مجدداً خودمان را به آن سطح مطلوب برسانیم.» سعیش را کرد اما هرگز به اوج برنگشت.

 قهاری که زمانی در تمام مصاحبه‌ها از مالک تا مدیران و مربیان و بازیکنان نساجی تمجید می‌کرد، به جایی رسید که وقتی با لباس آلومینیوم به نساجی گل زد، گریه اش گرفت و بعد آن گفت بابت رفتاری که با او در نساجی شده بغضش ترکیده است.

 در روزهایی که ستاره نساجی و پدیده فوتبال ایران بود، یک بار گفت: «واقعاً از اینکه برای نساجی بازی می‌کنم و در زادگاهم هستم، حس خیلی خوبی دارم. من خودم از کودکی طرفدار نساجی بودم و به ورزشگاه شهید وطنی می‌آمدم و این تیم را تشویق می‌کردم. همیشه آرزو می‌کردم روزی در تیم محبوبم و در مقابل این همه هوادار عاشق بازی کنم که الحمدلله این اتفاق افتاد.»

 قهاری بعد خروج از لیست نساجی، تابستان ۱۴۰۲ به پیشنهاد مجتبی حسینی راهی اراک شد تا شماره ۲ آلومینیوم را بگیرد. او لیگ ۲۳ را با مصدومیت آغاز و هفته ۵ برابر مس برای اولین بار با لباس ایرالکو بازی کرد، دومین تیم او در لیگ برتر!

او فقط ۱۶ دقیقه برابر مس بازی و برابر تراکتور اصلا به میدان نرفت تا اینکه بازی با نساجی در قائمشهر فرا رسید! برای اولین بار در ترکیب اصلی قرار گرفت و دقیقه ۲ یعنی شماره پیراهنش، اولین گلش را در لیگ برتر به نساجی زد! بعد گل گریه کرد و بعد بازی مصاحبه و از نامهربانی‌ها با خودش گفت و پس از آن دیگر نه گل زد نه گل ساخت!

پس از نیمکت نشینی دور رفت، او در دور برگشت به ترکیب اصلی رسید و دوباره کامل بازی می‌کرد. قراردادش برای این فصل تمدید شد و در تمام ۱۰ بازی لیگ ۲۴ کامل در زمین بوده تا برابر سپاهان اخراج شد و بازی هفته ۱۱ محروم است.

احسان قهاری که ۹ ماه پیش ازدواج کرد، از معدود کسانی است که می‌تواند بگوید بخت و اقبال در زندگی او تاثیر داشته، شماره ۲۲ که هفته ۲۲ در ۲۲ سالگی رباط داد و از پیشرفت جا ماند، بعد انتخاب شماره ۲ در دومین تیمش و دومین بازی دقیقه ۲ تنها گلش را زد و دوباره مصدوم شد! او که در اولین و آخرین بازی لیگ برتری اخراج شده!

قهاری مادرش را سالها پیش از دست داده و پدرش کار آزاد دارد. در خانواده آنها علاقه به فوتبال جاری است اما در فامیل کسی ورزشکار حرفه ای نشده است. صمیمی‌ترین دوست او محمد عباس زاده هم محلی اش است و در اوقات فراغت ترجیح می‌دهد در خانه فیلم و سریال تماشا کند.

او یک دفاع راست است اما عاشق کریس رونالدو و از بچگی از رفتارهای او الگوبرداری می‌کرد. او بخاطر کریس طرفدار یونایتد شد اما حالا دیگر سالهاست از این علاقه جایی صحبت نمی‌کند!