هانسی فلیک؛ بیگانه با بارسلونا، خارج از بازی اینفلوئنسرها!
به گزارش اهل ورزش، قرعه در لیگ قهرمانان اروپا، بارسلونا را مقابل اینتر قرار داده و به همین دلیل، بارسلونا حالا برای روزنامه ایتالیایی گاتزتا دلو اسپرت اهمیت دارد؛
بازار نقل‌وانتقالات کم‌اثر بود، اما مربی آلمانی ذهن تیمش را متحول کرد… گاتزتا دلواسپرت با این مقدمه می نویسد؛
روان‌شناس هایدلبرگی شب گذشته وظیفه داشت حال و هوای تیم را هم بالا ببرد. خودش گفت:
«به پسرها گفتم: “سرتان را بالا بگیرید، ما در نیمه‌نهایی هستیم”، چون از شکست مقابل دورتموند ناراحت بودند. تیم من همیشه می‌خواهد برنده باشد و از عملکردش راضی نبود. آن‌ها همیشه سطح بالا را طلب می‌کنند.»
*هانسی فلیک* – که ترجیح می‌دهد او را *هانس دیتِر* صدا نزنند – در این ماه‌ها بیش از هر چیز روی ذهن بازیکنان کار کرده تا بارسلونا را برای فتح یک سه‌گانه‌ی دیگر آماده کند. نه این‌که تمرینات فیزیکی و تاکتیکی را کنار گذاشته باشد؛ برعکس، فلیک از دل شهر فیلسوفان، هایدلبرگ، چیزهای زیادی با خود به بارسای امروزی آورده.
تابستان چندان پررنگی نداشتند: خریدهای مهم فقط *دنی اولمو* از لایپزیش و *پائو ویکتور* بودند، که بین مشکلات ثبت قرارداد و مصدومیت، تأثیر خاصی نداشتند. بازگشت‌هایی مثل *اریک گارسیا*، *آنسو فاتی* و *پابلو توره* یا بازیکنان لاماسیا مانند *هکتور فورت*، *برنال* و *جرارد مارتین* هم حضور پررنگی در ترکیب نداشتند. به بیان ساده، فلیک با همان ترکیبی کار می‌کند که پیش‌تر در اختیار ژاوی بود، به‌جز خرید اضطراری زمستانی: دروازه‌بان بازنشسته‌ی *شزنی*، جایگزین *تراشتگن* مصدوم.
بازار چیزی را تغییر نداد؛ اما فلیک چرا.
او تابستان خواست سه نفر از مربیان بدنسازی مورداعتمادش را اضافه کند. تمرینات پرفشار، دوبل و مبتنی بر دوندگی حالا نتیجه داده‌اند – به‌خصوص در خط حمله، جایی که سه‌ضلعی اصلی عالی کار کرده‌اند.
و آمارها همه‌چیز را می‌گویند:
بارسا در ۵۰ مسابقه‌ی این فصل، ۱۴۷ گل زده؛ میانگین نزدیک به ۳ گل در هر بازی. در لالیگا، پس از ۳۱ بازی ۸۴ گل زده‌اند – ۲۲ گل بیشتر از همین مقطع فصل گذشته (۶۲ گل). گل‌های خورده نیز کمتر شده: ۲۹ گل در برابر ۳۴ فصل پیش.
خط دفاعی بسیار جلو بازی می‌کند، با ریسک بالا برای آفساید، اما این اجازه را می‌دهد که بارسا سریع توپ را بازپس بگیرد و فشار را حفظ کند.
در لیگ قهرمانان هم بارسا درخشان بوده: ۹ برد از ۱۲ بازی، فقط دو شکست – یکی مقابل موناکو، آن هم با ۱۰ نفر، و یکی مقابل دورتموند بعد از برد ۴-۰ در بازی رفت.
در مقایسه: سال گذشته با ژاوی، ۳ باخت در ۱۰ بازی و حذف در یک‌چهارم؛ حالا با فلیک، ۳۷ گل زده (در برابر ۲۰ گل فصل قبل) و ۱۷ گل خورده (مقابل ۱۴).**فضای باشگاه**
ورای آمار و تاکتیک، فلیک یک امتیاز بزرگ نسبت به ژاوی دارد: او کاملاً بیگانه با فضای درونی باشگاه بارسلوناست. نه خبرنگاران را می‌شناسد، نه مدیران را، نه اینفلوئنسرها را. برخلاف ژاوی که از زمان بازی‌اش در دل شبکه‌ای از روابط گیر کرده بود، فلیک بیرون از همه‌ی این‌هاست.
ورای آمار و تاکتیک، فلیک یک امتیاز بزرگ نسبت به ژاوی دارد: او کاملاً بیگانه با فضای درونی باشگاه بارسلوناست. نه خبرنگاران را می‌شناسد، نه مدیران را، نه اینفلوئنسرها را. برخلاف ژاوی که از زمان بازی‌اش در دل شبکه‌ای از روابط گیر کرده بود، فلیک بیرون از همه‌ی این‌هاست. او تحت تأثیر لابی‌ها یا فشارهای پنهانی از سوی *لاپورتا*، *دکو* (هم‌بازی سابق ژاوی)، رسانه‌ها یا هواداران قرار نمی‌گیرد. حتی در کنفرانس‌های خبری هنوز اسپانیایی صحبت نمی‌کند؛ بین آلمانی و انگلیسی می‌ماند، و همین، برایش یک سپر ارتباطی ساخته.
در بازی دورتموند، به بیش از ده سوال تقریباً با یک پاسخ تکراری جواب داد:
«می‌توانیم بهتر شویم. الان وقت خوشحالی‌ست. این بهترین بازی‌مان نبود.»
جزئیات نداد؛ فقط از *پدری* و *مارتینز* غایب تقدیر کرد، اما همیشه از «تیم» گفت.
او می‌داند چطور این کار را بکند. همین مسیر را در ۲۰۲۰ با بایرن رفت و یک سه‌گانه‌ی تاریخی ساخت – سه‌گانه‌ای که بعد به شش‌گانه رسید.
چه کسی می‌داند؟ شاید این بار هم موفق شود.
منبع: خبر-ورزشی
