سانتیاگو سولاری سرمربی موقت رئال مادرید!/ وداع تلخ آنچلوتی با رئال مادرید؛ پایانی برای تیمی که فروپاشید، نه تمام شد
به گزارش اهل ورزش، رئال مادرید، تیمی که روزگاری از بازگشت‌های دراماتیکش در اروپا الهام می‌گرفت، این فصل را با زوال، آشفتگی و تلخ‌کامی به پایان رساند. ۱۴ شکست، ۷۷ گل خورده، ۴ باخت پیاپی در ال‌کلاسیکو، و تیمی که نه قهرمان شد، نه قابل تحسین باقی ماند.
آنچلوتی و ماه عسلی که به پایان رسید
کارلو آنچلوتی زمانی رابطه‌اش با فلورنتینو پرز را «ماه عسل ابدی» توصیف کرده بود، اما آنچه رقم خورد، پایان رابطه‌ای مسموم بود؛ رابطه‌ای که زیر فشار انتظارات و ناکارآمدی‌های مدیریتی از هم پاشید. آنچلوتی به زحمت آن را حفظ کرده بود – رابطه‌ای با رئیسی که بار دیگر رختکنی پر از حسادت و خودخواهی ساخت. تیمی که هویت خود را پشت نام‌ها، و توهم افتخار پنهان کرده بود.
نماد فروپاشی: وینیسیوس
وینیسیوس، ستاره‌ای که روزگاری نماد پویایی جدید رئال به‌حساب می‌آمد، این فصل به نمادی از ناکامی تبدیل شد. دور از فرم، بی‌تعهد، و با ذهنی سرگردان. او نه تنها از رؤیای توپ طلا فاصله گرفت، بلکه برای بسیاری از هواداران تبدیل به چهره‌ای ناخوشایند شد. او حتی در مونتجوییک، جایی که چهارمین شکست فصل برابر بارسا رقم خورد، حضور نداشت. با این حال، باشگاه قصد تمدید قراردادش را دارد – در تضاد کامل با خواست هوادارانی که دیگر حمایتش نمی‌کنند.
امباپه؛ یک‌تنه، بی‌اثر
کیلیان امباپه ۳۹ گل در این فصل به‌ثمر رساند، اما این اعداد به کمک تیم نیامدند. تصویری که از او در ذهن باقی می‌ماند، وانمود کردن به خطا گرفتن در محوطه‌ی بارسلوناست – تلاش بی‌ثمر مهاجمی که بی‌تفاوتی‌اش، او را نزد هواداران به چهره‌ای مشکوک تبدیل کرده است.
فروپاشی ساختاری؛ از لوکاس واسکز تا فده والورده
چهارمین گل بارسلونا با اشتباهی دیگر از لوکاس واسکز همراه شد؛ بازیکنی که قربانی سیاست نقل‌وانتقالی محافظه‌کارانه باشگاه شده. فلورنتینو از تقویت دفاع تیم سر باز زد؛ میلیتائو، آلابا و کارواخال یا مصدوم بودند یا تنها مانده، و واسکز یکی پس از دیگری اشتباه کرد.
والورده، که روزگاری نماد انگیزه و دویدن بود، این روزها لنگان‌لنگان در میانه‌ی میدان دیده می‌شود؛ نمادی از خستگی، کم‌عمقی ترکیب، و سقوط روحیه.
آنچلوتی؛ آخرین نگاه از کنار خط
کارلو آنچلوتی، با نگاه پایین، گام‌های سنگین، و دست‌هایی در جیب، کنار خط ایستاده بود – احتمالاً برای آخرین بار در قامت سرمربی رئال. او که به‌زودی راهی تیم ملی برزیل می‌شود، این ال‌کلاسیکو را با شکست ۴–۲ و در میان فریادهای «اولـه» تماشاگران بارسا به پایان رساند؛ یادآور سقوطی که همه از مدتی قبل حسش می‌کردند.
تغییراتی که به چشم آمدند
تیمی که در مونتژویک بازی کرد، بازتابی از بی‌هویتی رئال این فصل بود. نه استواری، نه انگیزه، نه انسجام. فقط نام‌ها، آمارها، و حسرت‌ها. و برای آنچلوتی – مردی با کارنامه‌ای درخشان – پایانی بود تلخ، سنگین و ناعادلانه. اما گاه واقعیت فوتبال، همین است.
یک وداع شرم‌آور برای کارلتو
هواداران رئال مادرید دیگر به تصویر کورتوای تسلیم‌شده که توپ‌ها را از تور دروازه بیرون می‌کشد، عادت کرده‌اند؛ و تیمی که در نیمه‌ی اول مقابل بارسلونا با نتیجه‌ی ۴-۲ بازنده به رختکن رفت، خوشحال بود که اوضاع بدتر از این نشد.
حتی تعویض‌ها نیز معنادار بودند: آنچلوتی دو بازیکن بااستعداد – دنی سبایوس و آردا گولر – را در همان نیمه‌ی اول تعویض کرد. سبایوس، که هرگز ثبات کافی برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی را نشان نداده، حتی برای نسخه‌ی ضعیف امسال مادرید هم زیادی کوچک جلوه کرده است. و آردا، که به‌نوعی تبدیل به ابزار فشار علیه مربی شده بود، در همان ۴۵ دقیقه هم چیزی برای ارائه نداشت.
دور دوم مربیگری آنچلوتی در رئال با بدترین پایان ممکن به اتمام رسید: وداعی که تبدیل به کابوس شد، و «ماه‌عسل»ی که با رسوایی به پایان رسید؛ با انگشت اتهام به سوی فلورنتینو پرز به‌دلیل ضعف در برنامه‌ریزی، و رختکن تیم، به‌دلیل نبود تعهد.
سانتیاگو سولاری سرمربی رئال مادرید در جام باشگاه های جهان
حالا نوبت ژابی آلونسو است، که رئال او را برای هدایت تیم در جام جهانی باشگاه‌ها مدنظر دارد. اما فعلاً، سانتیاگو سولاری به‌عنوان مربی موقت در ایالات متحده، هدایت تیم را بر عهده خواهد گرفت تا این فصل فاجعه‌بار را به پایان برساند.
منبع: خبر-ورزشی
