بارسلونای فلیک، رکوردشکن؛ در مسیر همان بارسای گواردیولا/ لواندوفسکی، رافینیا و لامین؛ یادآور دوران مسی با رویای تریپله

به گزارش اهل ورزش، در بارسلونا، دوباره زمان مقایسه فرارسیده—اما این‌بار نه با خاطرات دور، بلکه با گذشته‌ای نه‌چندان دور.

زیبایی فوتبال هجومی بارسای هانسی فلیک، در این ماه‌ها، خاموش و بی‌صدا نمانده. بعد از سال‌های بی‌رنگِ پسامسی، دوباره قلب هواداران کاتالان روشن شده. نگاه نیمه‌ی فوتبال جهان دوباره به نیوکمپ برگشته. بارسا برگشته. واقعاً برگشته.

همان بازیکنان، نتایجی متفاوت

انقلاب فلیک، سریع و بی‌رحم بوده. در برد قاطع برابر دورتموند، ۱۰ بازیکن از دوران ژاوی در زمین بودند. تنها تغییر عمده، شزنی بود—دروازه‌بانی که بی‌سروصدا از یوونتوس آلگری به بارسای فلیک پیوست و حالا دوباره احیا شده است. نتیجه؟ در ۲۱ بازی، ۱۸ برد، ۳ مساوی، و هیچ باختی.

مقایسه با فصل گذشته روشن است: ژاوی در لیگ قهرمانان برابر PSG حذف شد، در لالیگا ۸ امتیاز عقب‌تر از رئال بود، کوپا دل‌ری را از دست داد و در سوپرجام هم شکست خورد. اما حالا، تیم فلیک صدرنشین لالیگاست با ۴ امتیاز اختلاف، به فینال کوپا دل‌ری رسیده (باز هم با حذف رئال)، و تنها یک قدم تا نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان فاصله دارد. با همان بازیکنان، بارسایی کاملاً متفاوت.

ماشین گلزنی اروپا

بارسا در این فصل، در ۴۸ بازی، ۱۴۵ گل زده—میانگینی خیره‌کننده از بیش از ۳ گل در هر مسابقه. در لیگ قهرمانان، با ۳۶ گل در ۱۱ بازی، بهترین خط حمله‌ی رقابت‌ها را دارد (۳.۲۷ گل در هر بازی). در میان ۵ لیگ برتر اروپا هم پیشتاز است:

بارسا ۸۳ گل

بایرن ۸۱

پاریس ٨٠

لیورپول ۷۲

اینتر ۶۹

برای مقایسه، بارسای ژاوی در همین مقطع فصل قبل فقط ۹۹ گل زده بود—۴۶ گل کمتر.

تنها رقیب: گذشته‌ی خودش

تنها تیمی که می‌تواند با بارسای فلیک مقایسه شود، بارسای گواردیولاست. در فصل ۲۰۱۱-۱۲، آخرین فصل پپ، تیم با ۱۹۰ گل در ۶۴ بازی به کار خود پایان داد و چهار جام برد: سوپرجام اسپانیا، سوپرجام اروپا، جام جهانی باشگاه‌ها، و کوپا دل‌ری. اما لالیگا را به رئال مورینیو واگذار کرد و در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان از چلسی دی‌متئو شکست خورد.

حالا بعد از ۴۸ بازی، هر دو تیم دقیقاً ۱۴۵ گل دارند. اما تفاوت در شکل توزیع قدرت است. آن تیم، تیم مسی بود—با ۷۲ گل از خودش. باقی گلزنان در سایه‌اش بودند: سسک، سانچز، پدرو، ژاوی، ویا.

اما حالا، بارسا چندین ستاره دارد:

 • لواندوفسکی: ۴۰ گل در ۳۶ سالگی

 • رافینیا: در بهترین فرم زندگی‌اش با ۲۸ گل و ۲۲ پاس گل—صدرنشین گل و پاس گل در لیگ قهرمانان

 • فران تورس: ۱۶ گل، اغلب به‌عنوان تعویضی

 • لامین یامال: نابغه‌ی ۱۷ ساله با ۱۴ گل و ۲۱ پاس گل

هنوز معلوم نیست که این بارسا چند جام خواهد برد. اما سبک بازی‌اش، رویا را واقعی می‌کند؛ رویاهای بزرگ، از جمله رؤیای تریپله.