به بهانه درگذشت سرمربی رئال مادرید؛ وداع با پدرخوانده/ سلطان در لالیگا، قربانی در اروپا!

به گزارش اهل ورزش، وداع با لئو بین هاکر؛ فاتح سه‌باره‌ی لالیگا با رئال مادرید تیتر گاتزتا دلواسپرت در توصیف مردی است که سه دوره پیاپی رئال مادرید را قهرمان لالیگا کرد.

لئو بین هاکر، مربی صاحب‌نام هلندی و یکی از پیشگامان سبک‌های مدرن در فوتبال اروپا، در ۸۲ سالگی درگذشت. مردی از روتردام که فوتبالش را در ۱۹ سالگی به‌خاطر مصدومیت کنار گذاشت، اما خیلی زود مسیر مربیگری را آغاز کرد و به جوان‌ترین دارنده‌ی لایسنس A در هلند تبدیل شد—در دورانی که هنوز مدرک پرو وجود نداشت. بیش از ۴۵ سال از عمرش را روی نیمکت سپری کرد، از اروپا تا آمریکای مرکزی و کارائیب، و میراثی چندوجهی از خود به جا گذاشت.

قله‌ی سفید

اوج کارنامه‌ی بین هاکر در رئال مادرید رقم خورد. در سال ۱۹۸۶ به انتخاب رئیس وقت باشگاه، رامون مندوزا، جانشین لوئیس مولونی افسانه‌ای شد. پیش‌تر در اسپانیا و با رئال ساراگوسا کار کرده بود (۱۹۸۱ تا ۱۹۸۴)، اما در مادرید بود که نامش در تاریخ ثبت شد: سه قهرمانی متوالی در لالیگا—رکوردی که هیچ مربی دیگری در تاریخ رئال به آن نرسیده است.

او بیش از آنکه صرفاً یک مربی باشد، پدرخوانده‌ی کوئینتا دل بویتره بود: نسل طلایی‌ای شامل بوتراگنیو، میشل، سانچیس، مارتین واسکز و پدرازا. بینهکر ستون‌های رئال آینده را ساخت.

با این حال، اروپا قهرمانی‌اش را نپذیرفت. در سه فصل متوالی، رئالِ او در نیمه‌نهایی جام باشگاه‌های اروپا متوقف شد: مقابل بایرن مونیخ، در شب تلخ آیندهوون با نیمکت‌نشینی بوتراگنیو، و سرانجام شکست سنگین ۵-۰ برابر میلان آریگو ساکی در سن‌سیرو—شبی که هنوز هم در حافظه‌ی هواداران رئال باقی مانده است.

پُل میان دو قطب

هلند و اسپانیا، دو نقطه‌ی اصلی کارنامه‌ی حرفه‌ای او بودند. بینهکر تنها مربی‌ای است که هم آژاکس (۱۹۷۹) و هم فاینورد (۱۹۹۹) را قهرمان لیگ کرده—با فاصله‌ای بیست‌ساله. همین ویژگی، جایگاه او را در فوتبال هلند نیز منحصربه‌فرد می‌کند.

کنار این، تجربه‌های بین‌المللی متنوعی هم داشت: مربیگری در مکزیک، سوئیس، ترکیه، و حضور در دو جام جهانی. با هلند در ایتالیا ۹۰ به مرحله‌ی یک‌هشتم رسید و در بازی‌ای جنجالی برابر آلمان غربی حذف شد—همان مسابقه معروفی که با تف رییکارد به فولر شناخته می‌شود. در جام جهانی ۲۰۰۶، با تیم شجاع ترینیداد و توباگو حاضر شد و تحسین بسیاری را برانگیخت. او همچنین هدایت عربستان سعودی و لهستان را نیز در مقاطع مختلف به‌عهده داشت.

نوآورِ آرام

اگرچه دوران ملی او پررنگ نبود، اما بین هاکر همیشه در باشگاه‌ها می‌درخشید. پرورش‌یافته‌ی مکتب «توتال فوتبال» هلند بود، اما آن را در مسیری متفاوت بسط داد: فوتبال مستقیم، ساختاریافته و عمل‌گراتر. سبکی که در زمان خود نو بود، و زمینه‌ساز بسیاری از رویکردهای مدرن امروز شد.

امروز، دنیای فوتبال یکی از متفکرترین مربیان خود را از دست داده—مردی که بی‌هیاهو تغییر ایجاد می‌کرد و با نسل‌هایی از بازیکنان و سبک‌ها پل می‌زد. لئوبین هاکر رفت، اما ردپایش همچنان در فوتبال باقی خواهد ماند.

در همین زمینه؛ افسانه رئال مادرید درگذشت؛ مرگ مربی بزرگی که سه دوره پیاپی رئال را قهرمان لالیگا کرد