اخبار فوتبالیخارجی

همه فوتبالیست هایی که هم برای بارسلونا و هم برای رئال مادرید بازی کردند

رقابت ال کلاسیکو آنقدر شدید است که بازی کردن برای رئال مادرید و بارسلونا در طول دوران حرفه ای یک بازیکن تابو محسوب می شود. با این حال، فهرست بلندبالایی از بازیکنهای شجاعی وجود دارد که جرأت کرده‌اند به یکی از غول‌های اسپانیایی پشت کنند و در نهایت پیراهن دیگری را بر تن کنند.بیش از 30 بازیکن از هر دو تیم در این لیست حضور دارند، از جمله برخی از بزرگترین ستاره های تاریخ فوتبال که ستاره های مشترک دو تیم محسوب میگردند.

در بخش قبلی به معرفی 6 بازیکن پرداختیم،حال در این بخش که سری دوم این بازیکنان می باشد به معرفی چند بازیکن دیگر خواهیم پرداخت.

گئورگی حاجی

گئورگی حاجی ملقب به مارادونای کارپات ها دو فصل را در مادرید و بارسا سپری کرد، اما با هیچ یک از دو تیم قهرمان لیگ نشد.

گئورگی حاجی-ستاره های مشترک

او پس از نمایش درخشانش با رومانی در جام جهانی 1990 به رئال مادرید پیوست، ولی هرگز نتوانست درخششی را که در تیم ملی داشت در رئال هم به نمایش بگذارد.پس از چند گل به یاد ماندنی او تنها یک سوپرکاپ اسپانیا به دست اورد، او در سال 1992 راهی برشا شد. آنها در اولین فصل حضورش به دسته دوم سقوط کردند اما او باقی ماند تا در اولین تلاش به صعود به سری آ کمک کند، قبل از بازگشت به اسپانیا با بارسا.

هاگی زیر نظر یوهان کرایف یک بازیکن معمولی نبود،ولی باز تنها یک سوپرکاپ دیگر برد تا در سال 1996 آنجا را ترک کرد تا از دوران پربارتری در گالاتاسرای لذت ببرد.

آلفردو دی استفانو

آلفردو دی استفانو یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال می باشد و هرگز برای بارسا بازی نکرده است.

زمانی که دی استفانو در سال 1953 تیم کلمبیایی میلوناریوس را ترک کرد، دو باشگاه برای امضای قراردادبا دی استفانو با هم رقابت کردند.

پس از یک اختلاف حقوقی طولانی، فدراسیون فوتبال اسپانیا تصمیم گرفت که باشگاه ها باید قرارداد او را به اشتراک بگذارند و دی استفانو در فصل های متناوب برای هر طرف بازی کند. او قبلاً با بارسا تمرین کرده بود و در چند بازی دوستانه نیز شرکت کرده بود.

رئال مادرید ابتدا او را به دست آورد و پس از چند بازی اول غیرقابل توجه، بارسلونا موافقت کرد که باقی مانده قراردادی که با او داشت را به رئالیها بفروشد. چهار روز بعد مقابل آنها هت تریک کرد.

دی استفانو با 396 بازی، 308 گل، 8 قهرمانی لیگ و 5 قهرمانی در جام ملت‌های اروپا، رئال مادرید را دوباره تعریف کرد. از آخرین قهرمانی رئال در لیگ 20 سال میگذشت تا اینکه دی استفانو وارد باشگاه شد و زمانی که او رفت، آنها بزرگترین باشگاه جهان بودند.

تا به امروز، هواداران بارسلونا همچنان معتقد به توطئه فرانک می باشند. دی استفانو تا امروز در مادرید همچنان به عنوان اسطوره یاد میشود.

خاویر ساویولا

ساویولا مهاجم آرژانتینی پس از ورود از ریورپلاته در سال 2001، گل‌های زیادی را برای سه فصل در بارسا به ثمر رساند.

دوره‌های قرضی نسبتاً سازنده در موناکو و سویا قبل از یک سال بازگشت به بارسا دنبال شد و او با پایان قراردادش در سال 2007 راهی مادرید شد.

همه چیز در برنابئو طبق برنامه پیش نرفت. او برای ورود به تیم اصلی تلاش کرد و ورود کلاوس یان هانتلار از آژاکس در سال 2009 به معنای پایان دوران او در اسپانیا بود.

او به بنفیکا رفت و یک فصل به مالاگا بازگشت و سپس در المپیاکوس، ورونا و ریورپلاته حضور داشت.

 سامیتیر

سامیتیر بین سال‌های 1919 تا 1932 برای بارسا بازی کرد و چند سالی را در مادرید گذراند. او بعداً هدایت بارسا و اتلتیکو مادرید را بر عهده گرفت.

ستاره های مشترک

وی یکی از بهترین گلزنان تاریخ بارسا می باشد، تعداد گل های او با 184 گل می باشد که بعد از لوئیز سوارز در رتبه پنجم لیست باشگاه از نظر گلزنی میباشد.

او که هافبک قدرتمندی بود که تبدیل به مهاجم شد، لقب “سوررئالیست” و “مرد ملخ” را به خود اختصاص داد – تا حدی به دلیل سبک بازی او و تا حدی به دلیل گذراندن وقتش برای فوتبال با دوست صمیمی سالوادور دالی. خواننده افسانه ای آن زمان کارلوس گاردل آهنگی را به او تقدیم کرد.

در دهه 1920، زمینی که بارسا در آن بازی می کرد برای جمعیتی که برای دیدن تیمی که اطراف او ساخته شده بود، بسیار کوچک شد و کمپ د لس کورتس در سال 1922 ساخته شد.

از سامیتیر به عنوان یک اسطوره در بارسا یاد می شود، اما او بدون حاشیه نبود. در زمان مدیریت وی بر بارسا ،باشگاه با اسطوره ای به نام لازلو کوبالا قرارداد امضا کرد، اما زمانی که رئال مادرید برای به خدمت گرفتن آلفردو دی استفانو با کوبالا شکست خورد و بعدها قضیه دی استفانو رخ داد متهم به کار به عنوان یک عامل دوگانه شد.

او سرانجام در دهه 1960تیم را ترک کرد تا با مادرید کار کند، اما او همچنان یک اسطوره بارسا است. پس از مرگش در سال 1972، مراسم تشییع جنازه ای برای او برگزار شد و در سال 1993، یکی از خیابان های منتهی به نیوکمپ به نام او نامگذاری شد.

بخش دوم نیز در اینجا به پایان رسید،در بخش پایانی به معرفی دیگر بازیکنانی که هم برای رئال مادرید و هم بارسا به میدان رفته اند یا کار کرده اند میپردازیم.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

5 × دو =

دکمه بازگشت به بالا