بروک نورتون-کافی: مدافع کناری شگفت انگیز آرسنال به یکی از بهترین های اروپا تبدیل می شود

مدافع کناری شگفت انگیز آرسنال؛ این بازیکن 18 ساله نقشی کلیدی در قهرمانی زیر 19 سال انگلیس در جام ملت‌های اروپا ایفا کرد و در EFL نیز تاثیرگذار بود.

برای اینکه نگاهی اجمالی به طرز فکر بروک نورتون-کافی داشته باشید، فقط باید به شماره پشت پیراهنی که او در این فصل در روترهام یونایتد پوشیده است نگاهی بیندازید. مدافع راست که برای یک سال به  صورت قرضی در باشگاه چمپیونشیپی می باشد، پیراهن شماره 10 میلرها را بر تن میکند.این عددی است که معمولاً برای مهاجمان رزرو می شود، برای بازیکنانی که در یک سوم پایانی توپ را می گیرند و سرنوشت بازی را رقم می زنند.

نورتون-کافی، پس از آن، به خوبی می‌دانست که تصمیم او برای بازی کردن با شماره 10، باعث بوجود آمدن چند واکنش شد، اما این مدافع 18 ساله خوشحال بود که این انتقادات نصیب او شده است.

این مدافع در طی مصاحبه ای اختصاصی با GOAL توضیح می دهد: “من شماره 10 را گرفتم تا کمی به خودم فشار بیاورم.” می دانستم اگر آن پیراهن را  بپوشم باید خوب بازی کنم.می‌دانستم که باید کمی بیشتر جلو بروم و کمی بیشتر از انجام وظایف دفاعی‌ام کار کنم.من فکر می کنم تحت فشار قرار دادن خودم امیدوارم بهترین نتیجه را از من بگیرد و این کاری است که می خواهم انجام دهم. من می خواهم خودم را در موقعیتی قرار دهم که در شرایط راحتی نباشم زیرا فکر می کنم وقتی روی من فشار می آید، آن وقت است که بهترین عملکرد را دارم.

نورتون-کافی می‌افزاید: «وقتی خود را در موقعیت‌های ناخوشایند قرار می‌دهید، از آن بیشتر درس می‌گیرید. می‌دانستم که گرفتن پیراهن شماره 10 کمی غوغا ایجاد می‌کند، اینگونه فقط به خودم فشار می‌آورم و به خودم می‌گویم که باید در این فصل جلوتر باشم و بیشتر به تیم کمک کنم.»

و او مطمئناً این کار را در چند هفته اول حضورش در باشگاه چمپیونشیپ انجام داده است. این نوجوان هر یک از چهار بازی اخیر روترهام بازی را به صورت ثابت شروع کرده است و در دیدار اخیر با ساندرلند با کسب بیش از 80 درصد از کل آرا توسط هواداران باشگاه به عنوان بهترین بازیکن مسابقه انتخاب شد.

برای فردی بسیار جوان، سهولت سازگاری نورتون-کافی با فوتبال بزرگسالان بسیار چشمگیر بوده است، و این نشان می دهد که چرا او با قرارداد بلندمدت جدید که ماه گذشته توسط آرسنال با او امضا شد پاداش دریافت کرده است.

همچنین نشان می‌دهد که چرا او اینقدر مصمم بود که به‌جای ماندن در شمال لندن و بازگشت به فوتبال زیر 23 سال، به‌صورت قرضی در این فصل بازی کند.

او می‌گوید: «همیشه می‌دانستم که قرار است به صورت قرضی برگردم. من احساس می‌کنم فوتبال زیر ۲۳ سال خوب است، اما من قبلاً بوی فوتبال بزرگسالان را حس کرده‌ام و بنابراین نمی‌خواستم از آن دوری کنم.

من می خواهم به پیشرفت ادامه دهم و فوتبال در رده بزرگسالان برای من بسیار چالش برانگیزتر از زیر 23 سال است. بنابراین، به محض اینکه طلسم من با لینکلن تمام شد، می دانستم که قرار است به صورت قرضی برگردم.